اگر قصد دارید کارایی خود در پریدن را افزایش دهید و سرعت و انعطاف‌پذیری شما افزایش یابد باید حرکات پلیومتریک را به برنامه تمرینی خود اضافه کنید. این ورزش‌ها قدرت انفجاری بدن را افزایش می‌دهد.

  بلند کردن وزنه‌های سنگین اگر به آرامی انجام شود تاثیری بر کارایی پریدن ندارد. در صورتی فرد می‌تواند سریعتر و بیشتر بپرد که بتواند با سرعت بیشتری به زمین فشار وارد کند.

ورزش‌های پلیومتریک به ماهیچه‌ها کمک می‌کنند تا در کوتاه‌ترین زمان به بیشترین نیرو دست یابند. با انجام این ورزش‌ها از توانایی کششی عضلات و تاندون‌ها و بازتاب کشش‌ها بهره برده می‌شود.

تمرین ها باید سریع و قدرتمند انجام شوند و از الگوهای زیر تبعیت کنند:

* کشش عضلات و نیروی خلاف جهت وارد کردن به آنها قبل از حرکت اصلی برای مثال انجام حرکت اسکات قبل از پریدن این شرایط را ایجاد می‌کند.

* تبدیل تدریجی حرکت و مکث کوتاه بین وارد کردن نیروی خلاف جهت و حرکت در جهت دلخواه. برای مثال هنگامی که قبل از پریدن حرکت اسکات انجام می‌دهیم باید بین حرکت اسکات که خلاف جهت پریدن است و خود پرش با قدرت زیاد مکث کوتاه مدت داشته باشیم و این تبدیل به آرامی انجام شود.

انقباض عضلات در این حرکات مهم هستند زیرا انقباض باعث ایجاد نیروی انفجاری برای انجام حرکت می‌شود. برای مثال قبل از پرش، عضلات باید منقبض شوند تا با نیرویی انفجاری پرش انجام شود.

ورزش‌های پلیومتریکی که در قسمت پایین تند انجام می‌شوند برای همه بازیکنان در همه پست هامناسب هستند.

انواع ورزش‌های پلیومتریک عبارتند از:

* پرش درجا: پرش در حرکت پرواز، طناب زدن و اسکات پرش

*پرش از روی مانع

* پرش با تکرار یا دویدن همراه با جست و خیز

* پرش عمقی: برای انجام این پرش ابتدا فرد از روی یک مانع پایین می‌پرد و بعد با شدت به سمت بالا پرش انجام می‌دهد.

انجام ورزش‌های پلیومتریک برای بالا تنه کمتر از پایین تنه انجام می‌شود اما نباید این ورزش‌ها را نادیده گرفت.

برای انجام پرش با کیفیت، بالاتنه نیز باید بتواند نیروی انفجاری وارد کند.

ورزش‌های پلیومتریک برای بالا تنه عبارتند از:

* شنای سوئدی: شنای سوئدی معمولی همراه با کف زدن، بدین شکل که به هنگام بالا آمدن بدن را با فشار به بالا پرت می‌کنیم و در یک لحظه کف دو دست را به هم می‌زنیم و دوباره در حالت شنا پایین می‌رویم.

* حرکت پرش با توپ پزشکی: این حرکت بدین شکل انجام می‌شود که باید توپ را در دو دست جلوی بدن نگه دارید در حالت اسکات قرار بگیرید با شدت بالا بپرید و دست‌ها را بالای سر ببرید. توپ را بالا پرتاب کنید و سپس با گرفتن توپ دوباره به ابتدای حرکت که اسکات است باز گردید. برای انجام این حرکات بهتر است پاها را به اندازه عرض شانه‌ها از هم فاصله دهید.

حرکات پلیومتریک فشار زیادی به ماهیچه‌ها، مفاصل و تاندون‌ها وارد می‌کنند. انجام بیش از حد ورزش‌های پلیومتریک ممکن است که باعث ایجاد آسیب دیدگی شود بنابراین باید برنامه‌ای دقیق و مناسب برای انجام این حرکات داشته باشید.

حرکات پلیومتریک را می‌توان سه بار در هفته انجام داد. این زمان بستگی به اینکه در چه فصلی از سال قرار دارد بستگی دارد

شدت و میزان این ورزش‌ها باید به شکل زیر باشد

بازیکنان مبتدی 50 تا 60 تکرار، بازیکنان حرفه ای 100 تا 120 تکرار.

به ازای هر ثانیه حرکت باید 5 تا 10 ثانیه استراحت و ریکاوری داشته باشید.

قبل از انجام حرکات باید بدن کاملا گرم شود تا از آسیب دیدگی جلوگیری شود.

حرکات پلیومتریک را زمانی انجام دهید که به اندازه کافی قدرت، سرعت و تعادل داشته باشید. از حرکات پلیومتریک ساده شروع کنید و به تدریج حرکات پیشرفته را انجام دهید.

سطحی که بر روی آن ورزش می‌کنید باید صاف باشد. زمین چمن و تشک یوگا بهترین گزینه‌ها هستند.

از کفش‌های مناسب که از پا به خوبی حفاظت می‌کنند استفاده کنید

سعی کنید ابتدا حرکات پلیومتریک را تحت نظر مربی انجام دهید.

مصرف نوشابه کربوهیدرات برای فوتبالیست ضروری است.

در کنار مصرف مواد غذایی، پروتئین و یک سری مواد مغذی دیگر باید به بدن برسد و در صورتی‎که بدن با کمبود این مواد مواجه شود بازیکن نمی‎تواند تمرینات خود را انجام دهد.

  مکمل‎های ورزشی حتماً باید تحت نظر پزشک مصرف شوند و بازیکن باید به شرکت سازنده آنها و بهداشت، سلامت و استاندارد مکمل توجه داشته باشد

در صورتی‎که بازیکن دسترسی به مواد غذایی حاوی پروتئین نداشته باشد در این‎صورت مجاز به مصرف مکمل‎های غذایی است.

مکمل کراتین : این مکمل باعث می‎شود که بازیکن فعالیت بیشتری انجام دهد اما نباید در کنار آن از مصرف کربوهیدرات‏‎ها غافل شد.

  بازیکنان باید حداقل 4 ساعت قبل از تمرین و مسابقه آخرین وعده غذایی را میل کنند. بین وعده‎ها می‎توان از وعده‎های سبک و مواد غذایی حاوی کربوهیدرات و پروتئین استفاده کرد.

مصرف نوشابه‎های کربوهیدرات برای بازیکنان مفید است چرا که کمک می‎کند چربی‎ها زودتر بسوزند و به انرژی تبدیل شوند.

طبق تحقیقات، محققان دانشگاه بث، خوردن شکر محلول در آب قبل از انجام فعالیت فیزیکی شدید می‌تواند به مقابله با خستگی کمک کند

  بازیکنان می‌توانند از این محلول استفاده کنند تا از خستگی هنگام دویدن جلوگیری کنند. خوردن این محلول می‌تواند تاثیر زیادی بر موقعیت بازیکنان داشته باشد

محققان در این تحقیقات تاثیر تمرین استقامتی را بر میزان گلیکوژن کبد بررسی کردند و تحقیق کردند که چگونه می‌توان از خستگی جلوگیری کرد

آنها تاثیرات نوشیدنی‌های مختلف حاوی سوکروز و گلوکز را بررسی کردند تا ببینند که هر کدام از این کربوهیدرات‌ها چگونه می‌توانند بر فرد در مقابله با خستگی کمک کنند

بررسی‌ها نشان داد که دریافت کربوهیدرات‌ها به شکل گلوکز یا سوکروز از تحلیل رفتن میزان گلیکوژن در کبد جلوگیری می‌کند و می‌تواند در مقابله با خستگی مفید باشد. سوکروز و گلوکز هر دو کربو هیدارت های مهمی هستند

تفاوت بین این دو این است که هر مولکول سوکروز از یک گلوکز و یک فروکتوز ساخته شده است به نظر می‌رسد که تلفیق منابع مختلف تندی باعث می‌شود که بهتر بتوان این قندها را جذب کرد

نوشیدنی‌های ورزشی زیادی برای افزایش انرژی در حین تمرین ساخته شده‌اند و بسیاری از آنها هنوز هم بر پایه گلوکز هستند

محققان اخطار داده‌اند که مصرف نوشیدنی‌هایی که آنها گلوکز دارند برای روده‌ها ناراحتی ایجاد می‌کند. بنا‌بر‌این استفاده از سوکروز یا محلول آب و شکر می‌تواند بهتر به بازیکنان کمک کند

مدیر این تحقیقات می‌گوید: کربوهیدرات در کبد ذخیره می‌شود و به هنگام تمرین های استقامتی وجود آن مهم است، زیرا قند خون را تنظیم می‌کند. مطالعات ما نشان داد که چگونه می‌توان از خالی شدن ذخیره کربوهیدرات در کبد به هنگام تمرین جلوگیری کرد. با استفاده از این روش ورزش راحت‌تر انجام می‌شود و مشکلات مربوط به درد در روده‌ها در بازیکنان کمتر می‌شود ، زیرا هضم سوکروز راحت‌تر است

محققان پیشنهاد می‌دهند که برای افزایش کارایی و دیرتر خسته شدن بازیکنان استقامتی می‌توانند از محلول آب و شکر استفاده کنند

بدین شکل که در هر ساعت ورزش 90 گرم شکر مصرف کنند و به ازای هر هشت گرم شکر 100 میلی لیتر آب به آن اضافه کنند

 

کارکرد تمرین : پاسهای کوتاه و حرکت بدون توپ و شوتزنی

تعداد بازیكنان : به دلخواه

امكانات : مانع ـ

نحوه اجراء: به مانند شكل بازیکنان آبی به یکدیگر پاس داده و جای یکدیگر می روند و نهایتا شوت می زنند.

زانوها نقش مهمی در توانایی حرکتی فوتبالیست ها ایفا می‌کنند اما این مفاصل به راحتی ضعیف می‌شوند و غالبا ضعف زانوها با درد همراه است.

با افزایش تحرک عضلانی که اطراف زانو وجود دارند می‌توان به مقاوم‌تر شدن و سالم‌تر بودن زانوها کمک کرد. این عضلات عبارتند از عضلات چهار سر، عضله داخلی ران، همسترینگ، عضلات باسن و غیره. حتی افزایش تحرک عضلات اطراف مچ پا نیز می‌تواند به سالم‌تر بودن زانو کمک کند. 15 دقیقه ورزشی که در ادامه توضیح خواهیم داد را بدون کفش و با ماکزیمم فعالیت عضلات انجام دهید. این کار باعث افزایش انعطاف پذیری و قدرتمند شدن عضلات می‌شود.

انجام این حرکات از درد زانوها جلوگیری می‌کند.

تجهیزاتی که برای 15 دقیقه ورزش احتیاج دارید یک صندلی و یک توپ است. حرکات ورزشی زیر که انجام همه آنها 15 دقیقه به طول می‌انجامد باعث قدرتمند شدن عضلات چهار سر، همسترینگ، عضلات باسن، ران‌ها، لگن، عضلات شکم و مچ پا می‌شود.

** این حرکات عبارتند از:

1. بالا بردن پا در حالت ایستاده

2. انجام حرکت دایره‌ای با مچ پا

3. بالا بردن پا در حالت نشسته به طوری که عضلات داخلی ران منقبض شود.

4. اسکات

5. پرس پا به سمت داخل

6. حرکت تعادل با ایستادن بر روی یک پا

7. انجام حرکت پل با انقباض عضلات ران

8. حرکت همسترینگ با کمک بادی بال: این حرکت شبیه به حرکت پل است. فقط پاها بر روی بادی بال قرار دارند.

توپ بدن یا بادی بال

9. حرکت کششی بر روی عضلات چهار سر ران

این حرکت هم به صورت خوابیده و هم ایستاده انجام می‌شود. همه این حرکات برای همه بازیکنان مناسب نیستند. اگر آسیب‌دیدگی‌ خاصی در ناحیه زانو دارید قبل از شروع تمرین با پزشک خود مشورت کنید

کودک 11 ساله ژاپنی مورد توجه باشگاه رئال مادرید قرار گرفته است.

برای دیدن تصاویر به ادامه مطلب بروید