نویسنده : امید زرین

در صورتی که بازیکنان به حرفه‌ی خویش مسلط باشد هیجان می‌تواند باعث بهبودد عملکرد وی شود.

    هیجان از جمله انگیزه‌هایی است که به انسان انرژی مضاعف می‌دهد و می‌تواان آن را به گونه‌ای مطلوب در جهت رسیدن به اهداف هدایت کرد.

هیجان حد مطلوب دارد و تا اندازه‌ای مفید و انرژی‌زا است که بازیکن بر حرفه ی خویش مسلط باشد و در این صورت هیجان باعث می‌شود عملکرد بهتری داشته و توانایی خودد را بهتر نمایش دهد اما در مقابل اگر فرد به کار خود مسلط نبوده و حرفه‌ای نباشد هیجان باعث می‌شود نتواند عملکرد خوبی داشته و کار خود را به مراتب بدتر انجام می‌دهد.

  انسان هیجانی کمبود انرژی ندارد اما معمولا نمی‌تواند آن را به درستی تحت کنترل خود درآورد.شخصی که نتواند هیجان خود را کنترل کند مانند اتومبیلی است که ترمز آن بریده است و مشخص نیست سر از کجا درمی‌آورد و به چه سرنوشتی دچار خواهد شد.

  هیجان انسان را از بی‌حوصلگی، خمودگی و سستی رها کرده و او را برای رسیدن به هدف تشویق می‌کند،  هیجان باید در اندازه‌ای باشد که اختلالی در نظم فکری به وجود نیاورده و بازیکن را از اهداف درست و منطقی خود دور نکند.

یک فوتبالیست باید مکانیزم‌های کنترل هیجان را بداند و به درستی از آن در مواقع درست به خوبی استفاده کند.

  امروزه هوش هیجانی به معنای توانایی استفاده از هیجان است که اولین عامل آن خودآگاهی به معنای شناخت انسان از ضعف‌ها و توانایی‌های خود است و این‌که بداند از چه کارهایی برمی‌آید و چه کارهایی را نمی‌تواند انجام دهد.

  شخص باید توانایی کنترل خشم، نفرت، کینه و حسادت نسبت به دیگران را داشته و بر آنها مسلط باشد و اگر کسی از او تعریف کرد به درستی بداند که شخص تعریف‌کننده چه هدفی دارد و به دنبال چیست.

  آگاهی اجتماعی به معنای آگاهی به احوال اطرافیان و جامعه و هم‌چنین مدیریت رابطه و توانمندی در ارتباط درست با دیگران به گونه‌ای که نه به کسی زور بگوید و نه اجازه بدهد که مورد سوءاستفاده دیگران واقع شود را از جمله عوامل کنترل هیجان است و  هوش هیجانی با تقویت هیجان‌ها برخلاف هوش شناختی قابل افزایش است.

نویسنده : امید زرین
ارسال شده در: پزشکی در فوتبال ،
محققان با بررسی فوتبالیست‌های دبیرستانی و استفاده از حسگر در کلاه‌های آنها توانستند میزان ضرباتی که به سر آنها به هنگام تمرین و مسابقه وارد می‌شود را اندازه گیری کنند.

  محققان مرکز پزشکی wake forest راهی جدید برای اندازه گیری ضربات وارد به سر در فوتبالیست‌ها پیدا کردند.

این روش RWE نام دارد که طرز قرار گرفتن بازیکنان در معرض ضربات و میزان آنها را اندازه گیری می‌کند. مدیر این تحقیقات ژول استیتزل نام دارد. این مطالعات در مجله اینترنتی مهندسی بیومدیکال منتشر شد.

طبق اطلاعاتی کند از یک فصل بازی فوتبال و تمرین آن به دست آمد، محققان از روش RWE برای اندازه گیری آسیب دیدگی‌های ناحیه‌ سر با توجه به شتاب خطی و دایروی استفاده کردند.

استیتزل می‌گوید: این روش راهی است برای مشاهده و بررسی تعداد زیادی از ورزشکاران و ضرباتی که بر اثر فوتبال ایجاد می‌شوند و درمان نشده باقی می‌مانند، ما می‌دانیم که ورزشکاران جوان معمولا ضربات با قدرت کمی دریافت می‌کنند که آسیب قابل مشاهده‌ای در آنها ایجاد نمی‌شود و راهی برای اندازه گیری این ضربات وجود ندارد.

آسیب دیدگی‌های ناحیه سر معمولا بر اثر ورزش ایجاد می‌شوند و بیشتر در میان دانش‌آموزان دبیرستانی به وجود می‌آیند. طبق ارزیابی ها 1.1 میلیون دانش‌آموز در آمریکا فوتبال بازی می‌کنند. با این وجود بررسی‌ها بیشتر بر روی فوتبالیست‌های دانشگاه‌ها انجام شده‌اند تا دانش‌آموزان دبیرستانی. با وجود تعداد زیادی ورزشکار در رشته فوتبال، این مهم است که راهی برای اندازه گیری این نوع آسیب دیدگی‌ پیدا کنیم.

محققان در مرکز پزشکی wake forest ، ضربات سری که به 40 فوتبالیست دبیرستانی وارد شده بود با کمک حسگرهایی که در کلاه آنها گذاشته شده بود اندازه‌گیری کردند. همچنین شتاب خطی و دایره‌ای نیز مورد بررسی قرار گرفت. حدود 16 هزار و 502 ضربه در کل ثبت شد که تجزیه و تحلیل شدند.

این روش برای ضبط ضربات وارد بر سر راهی پیشرفته است. هر ضربه‌ای شتاب خطی و دایره‌ای دارد. وقتی ضربه با شتاب دایره‌ای به سر وارد می‌شود ، احساس می‌شود که سر حول محور گردن می‌گردد، در حالی که شتاب خطی در یک خط راست به سر وارد می‌شود.

وزن متوسطی که به هر ورزشکار وارد شده بود حدود 15.2 تا 17 گرم بود.

مطالعات نشان داد که بیشترین فشارها حین مسابقه به سر وارد می‌شود تا حین تمرینات. این اطلاعات می‌تواند به تیم‌های ورزشی کمک کند تا کمتر به هنگام تمرینات در معرض ضربات سر قرار بگیرند.

مطالعات این چنینی برای درک بهتر پایه‌های بیومکانیک ضربات سر در فوتبال مهم هستند. محققان امیدوارند که بدین شکل فوتبال ورزش کم خطرتر شود.